Türkün kürdlərlə ortaq bir gələcəyi yoxdur!
Həqiqəti bu qədər dəqiq bir ifadə edərək başlamağa məcburdum.
Çünki əvəliyib-gəvələmək, avam təbiriylə "qıvırmaq" bizə ancaq güc və zaman itkisi olacaq.
Diaqnozu tam qoymadığımız təqdirdə, xəstəlik üzərində icra edəcəyimiz müalicə uzaqgörənlikləri də boşu boşuna uğraşıb durmaqdan başqa bir şey olmaz. Çoxunun açıqca söyləməkdən, hətta düşünməkdən çəkindiyi sözdür bu.
A-sı, B-si yoxdur ayrıca. Var deyən yalançıdır, axmaqdır…
Bu qədər rüsvayçılıqdan sonra nə olacaqdı başqa?!
Fərzi muhal (ki ‘olmaz ya' deməkdir) xain kürd, bu gündən etibarən millətimizə və milli qürurumuza etdiklərindən ötəri çox üzr istədi və böyük Türkün suverenliyini qəbul etdi...
Etməz, amma etdi deyək:
Bu qədər şəhidimizə, bu qədər alçaldılmamıza baxmayaraq barışıb qardaş-qardaş yaşamağa davammı edəcəkdik?
Hələ başköpəyin (Apo) dediyi kimi "halallaşacaq"dıqmı yoxsa?!
Bəli, artıq bunu qətiliklə bilmək vəziyyətindəyik:
Türkün kürdlərlə ortaq heçbir gələcəyi yoxdur və bu, bu saatdan sonra söhbət mövzusu da ola bilməz!
Türk xalqı, problemin kürdün şəxsən özü olduğunun fərqindəmi?
Xatırlayaq:
Qalatasarayın UEFA Kuboku çempionu olduğu mövsüm, 5 aprel 2000-ci il tarixində Türkiyədə oynanan yarı final ilk qarşılaşması çox talehsiz bir hadisəyə səhnə olmuşdu.
Maçda baxmaq üçün Türkiyəyə gələn İngilis Leeds United komandası tərəfdarları Christopher Loftus ilə Kevin Speight adlı 2 holigan İngilis, Taksimdə Bəyoğlu əsnafı tərəfindən öldürülmüşdü.
Nə çox kədərlənmişdik, yazıqdı!
Görəsən nə etmişlər idi də öldürülmüşdülər bu holigan qardaşlarımız (!), xatırlayırsınızmı?
Deyim; ay ulduzlu şanlı bayrağımıza, burada detallarını izzah edə bilməyəcəyəm, iyrənc fiziki təhqirlər etmişdilər.
Və Türk bunu bağışlamamışdı!
Yaxşı, özünü bilməz iki ingilis holigana bunu edən Türk, kürdün çox uzun müddətdən bəri və daha mədə bulandırıcı şəkildə şanlı bayrağımıza təhqir etməsinə, onu yerlərdə sürüməsinə qarşı; Türk xalqının şərəfini dəfələrlə ayaqlar altına almasına, səviyyəsini sərhədsiz səviyyədə artıraraq almağa davam etməsinə baxmayaraq nə üçün səssiz qalır, niyə eyni şeyi kürdə etmir?
Niyə baş qaldırmır?!
Türk xalqı, problemin kürdün şəxsən özü olduğunun hələ fərqində deyil çünki...
Fərqinə varmamaqda davam etməsinin iki əsasi səbəbi var.
1) Sinamadan etibar etmək
Keçənəsrdə rumun və "milləti sadiqə" dediyi erməninin xəyanət edə biləcəyinə belə inanmaq istəməyən Türk xalqı, Müsəlman din qardaşı (!) olan kürdlərdən də xəyanət gələ biləcəyinə isə əsla ehtimal vermirdi.
Rumun Etniki Eteryası, Mavri Mirası, Pontusu; erməninin Daşnak Sütyunu, Xınçakı ilə yanaşı "Kürd Təali Cəmiyyəti"ni də görürdü əslində.
Amma soruşmurdu özündən Edirneli, Adanalı, Kırşehirli, Giresunlu Türk; öz adını daşıyan belə xain təşkilatlar niyə yox deyə...
Aydınlı, Antepli, Antalyalı Türk, əslində xəyanəti aydıngörür, ancaq gözlərinə inana bilmirdi.
Bu gün də eyni vəziyyət söhbət mövzusudur.
Bir düşünün:
Hamımızın qonşusu kürd, məktəbdə yoldaşı kürd, yoldan keçərkən meyvə aldığı səyyar satıcı kürd, məsciddə yan-yana eyni səcdəyə baş qoyduğu adam kürd!..
Halbuki bizə PKK-çıbölücüləri dağda yaşayan, əlində kalaşnikov, başında poşu, altında şalvar, ayağında mekaplı insanlar kimi izah etmişdilər.
Elə şey etməzdilər ki, normal kürdlər, illüzyon görür olmalıydıq.
Türkün bu saf hüsnü zənnini imperializmin yaydığı (amma yalnız Türk tərəfindən inanılan)"Türk-kürd qardaşdır", "Min ildən bəriətlə dırnaq kimi birlikdə yaşayırıq", "Qurtuluş və Çanaqqala müharibələrində birgə vuruşduq" yalanları da bəsləyirdi.
Təmiz xalqımız,"PKK başqa, kürd başqa, həm beş barmağın beşi də bir olarmı?" deyirdi həmişə.
Nəticə?
Sınamadan etibar etmək = Xəyanət...
Amma hər şərdə xeyr var demişdik: son Kobani hadisələrində şəhərlərimizi yandıranların "normal kürdlər" olduqlarını görməyə başladı Türk xalqı...
Çirkin Adamların təkrar sahəyə sürülməsi boşuna deyil!
2) Arxanı qollayaraq yaşamaq
Dağda və şəhərdə həyasızlığını zirvədə yaşayan kürd terroru, çox təəssüf ki Türk insanını təzyiq altına saldı.
Kədərlənərək, utanaraq, sıxılaraq söyləyirəm: qəhrəman millətimizin zehinində "kürdlər psixopatdır, uzaq dur!" qəbulu yaradıldı və bu qəbul insanımızın öz yurdunda addımlarını çəkinərək atmağa başlamasına səbəb oldu.
Üzərində icra edilən psixoloji proqramlar da bunda təsirli olmuşdu; Türkə dörd qanaddan "Döyüşün yaradıcısı"nın şəxsən özü olduğu unutdurulurdu.
Qısa bir hadisə danışacağam:
KeçənRamazan ayında evində iftar üçün qonaq olduğum bir yoldaşımla iftardan sonra PKK-dan, kürdlərin necə şişdiklərindən danışarkən, milli həssaslığı ən az bizlər qədər yüksək olan bu yoldaşım yazın o istisində birdən birə təlaşla "Pəncərələri bağlayaq!" dedi.
Giriş mərtəbəsində yaşayırdıvə "Niyə?" sualıma "Çünki ətrafda çox kürd var, eşidərlər; sən gedəcəksən, mən nə edəcəyəm?" cavabını alanda içimə bir atəş düşdü.
Belə birhərəkətlə ilk dəfə qarşılaşmadığım, çox da çaşmadığım halda, o anda"Maşının şüşəsinə üzərində ‘Türkiyə Türklərindir' yazan Atatürkün sözlərini maşından nə üçün asırsan? Asma, kürdlər görər partladar maşını, həm sənin də canına qəsd edərlər Allah saxlasın" deyən bir böyüyümün sözləri zingildədi qulaqlarımda.
Yaxşı biz belə idikmi?
Qurddan süd əmən bozqurd soylular deyil idikmi biz?
Öz ölkəmizdə alçaq səslə danışmalıymışıq, eşidər bizə zərər yetirərlərmiş!
Maşınımızı partladar, canımızı alarlarmış!..
Halbuki bir Türk üçün milləti yolunda can verməkdən, dəyərləri uğruna ruh fəda etməkdən daha şərəfli, daha müqəddəs, daha istəniləsi nə ola bilərdi?!
Əyri oturub doğru danışmaq məcburiyyətindəyik!
Canımızı ağrıdacaq da olsa, gerçəklə üzləşmək məcburiyyətindəyik!
Heç kimə deməyin amma: "Dünyaları titrədən Türk Milləti, kürdlərdən qorxur!"
Vəziyyəti görək ki, çarə axtaraq deyə dedim. Həqiqəti üzünüzə vurduğumüçün hamınızdan üzr istəyirəm...
Ortaq gələcəyimiz yoxsa, nə etməliyik?
Bu qədər xəyanət, yaşanan bu qədər rüsvayçılıq, verilən bu qədər candan sonra gələcəkdə bu ünsürlə birlikdə yaşaya bilməyəcəyimiz qəti olduğuna görə;
Müqəddəs ölkəmizdən tək qarış torpaq verməyəcəyimizə görə;
Vətənimizi, milyonlarla şəhidimizi burada buraxıb heç bir yerə getməyəcəyimizə görə;
Qoyaq şapkamızı önümüzə də heç qıvırmadan, adam kimi düşünək nə edəcəyimizi.
Problemləri ortaya qoyub, həll yolu tapmadanqaçanlardan deyiləm!
Mənim təkliflərim olacaq...
(ardı var)
Dr. Oğuz Doğan
0
1058